üvey evlat

<20101104/b>

#

<

yediğim haltlarla alakalı dışavurumlarda özne ya da gizli özne kullanımından özellikle kaçınırım.hatta şöyle diyeyim hatalarımla göz teması kurmaktan hiç hoşlanmam.özellikle özneye kendimi atamışsam. bu sebepten dolaylama konusunda havada karada 7/24 çabalama ustasıyım.neyse maksadımıza eğilelim
başarısız ve devamı gelmeyen psikologla iletişim girişimlerimden bir tanesinde doktor bana belirli bir sürece yayılan ve tabirinin karşılığı olan 'anlık' olma durumundan ziyadesiyle uzak olan, kendini sürdürme konusunda detaylıca düşünülmüş mimari yapıları bile sollayan panik atağımın sebebi olan, kendisi hem yapmam , hem beni kilitleyen hem de çevreme zarar veren zorunluluklarımın bir tanesi olan şeyden sağ kurtulabilmem adına yapmam gerekenin onu düşünmediğim,onu düşünmenin yapmam gereken diğer şeyleri engelleyeceğini düşünmediğim bir boşluk yaratmam olduğunu söylemişti.ben de bu esnada bana daha doğrusu sağlığıma zarar veren ama sadece kendisini tüketmekle ilgilenirken alakasız bir çok şeyi düşünebildiğim sigara tüketme girişimlerine başladım.1 adet sigaranın tüketilmesine kadar geçen süre içinde ben eylemin sağlayamayacağı bir fayda olmasına rağmen nefes alabildiğimi ya da aklımı boşaltabildiğimi fark ettim.
ve bu nefes alma girişimlerimin en sonuncusunda tekrar tekrar fark ettiğim bir şey var,beklentileri boşa çıkarma konusunda son 4 senedir o kadar başarılıyım ki bu sebepten kendime, dokunduğu masanın şansını tüketen amcanın lakabı olan the cooler 'ı layık gördüm.yine aynı şekilde eylemlerimin sub zero karakterinin teknikleri ile alakalı olduğunu farkettim.kompozisyonların sonlarında etkileyici bir şeyler yazmamız istenirdi.şu an kompozisyonumun bir şekilde sonlarına gelirken spoiler veren insan saygısızlığı yaparak etkili bir cümle olmayacağını açıklarken,araçmış gibi gözükecek ama amaç olan o beyanımı yaparım:
beklenti sıfırlamaktan,hayal kırıklığı yaşatmaktan ve böylece başka insanların talep ettiği programlarımın arka planımda çalışarak ramimden yemesini engellemekten hoşlanıyorum.bu bana zarar veriyor olsa da, ama buna rağmen enteresan olan bunu dile getirirken mutlu olduğumun sanılmaması gereken şu var ki ben sıfırın altına inemiyorum,olmuyor,sürekli kredim olduğu hatırlatılıyor, bankaların sırf tanıdığı için fırsat verdiği işletlemelerden oluyorum,dibe vurup fiziğin gerektirdiği şekilde düştüğümün yüksekliğin yarısı kadar bile yükselme şansı bulamıyorum. yani bana şans verildiği düşünülürken ben yine bir çeşit şanssızlık yaşıyorum,yine beklentiler.exe arka planda çalışıyor yine ramden yiyor yine taskbardan davranıp işlemi sonlandırmak istiyorum ama korkuyorum. aslında bu serzenişlerde fink atmamamın bir sebebi de bu kredilerin beni sinirlendiriyor olması.gerçekten güvenen bir insan size kredi vermez ya da durumlara göre bu kredileri silmez.gerçekten sizin iyiliğiniz için çevrenizde olan insanlar sabrederken limit koymaz(bu beklenti tam otomatik makinelerde o sabrı yok etme şımarıklığı eklenmeden hazırlanmıştır)çünkü tüm bu kredi vermeler,puan düşmeler ve sonrasında neden olduğu bilinmeyen sebeplerde hayat öpücüğü vermeler nazarımda yardımı olan insanlara yardım ederken karizma puanının (a.k.a sevap) ne kadar artacağını hesaplayan ve hatta yardımını basın yoluyla tasdikleyen insan davranışıdır.
özetle yapmayın,yapacaksanız da sonuçlarına katlanın.

ps:sonuç niyetine yazdığım şey esasında gelişme oldu çok özür dilerim edebiyat öğretmenim.
ps2: beklentilerden ancak onları boşa çıkarmak suretiyle kurtulabildiğimi özetle bundan özünde çok hoşlandığım gerçeğini gökyüzüne salıyorum.gökkubbe kırıldığında biriken tüm sözler gibi bu da adresine gidecektir.
br>
Göğe bırakılan <0 Yorum/span>

<22:34/b>

<